Zdjęcia pochodzą z archiwum Komendy Hufca Beskidzkiego ZHP.
W 1929 roku w Mikuszowicach Śląskich powstała Drużyna Harcerzy im. Jana Sobieskiego, której założycielem był Leon Łaciak. Drużynowym został Andrzej Dobija, a opiekunem nauczyciel Szymon Zontek, a następnie Jan Damek. Drużyna działała wyjątkowo prężnie, zyskując sobie uznanie wśród miejscowego społeczeństwa.
W 1935 roku z inicjatywy prężnie działającego na terenie Mikuszowic Śląskich Koła Przyjaciół Harcerstwa, którego przewodniczącym był Franciszek Drozd, rozpoczęto gromadzenie środków społecznych i budowę Domu Harcerza dla mikuszowickich harcerzy. W dniu 18 września 1938 roku społeczeństwo Mikuszowic w obecności Wojewody Śląskiego Michała Grażyńskiego, miejscowych władz i przedstawicieli kościoła i nauczycieli i uczniów oraz hufców harcerek i harcerzy w Bielsku oddało do użytku Dom Harcerza, któremu nadano imię dr Michała Grażyńskiego – patrona jego budowy.
W budynku Domu Harcerza znajdowały się dwie sale i sanitariaty na parterze a na piętrze małe mieszkanie dla gospodarza obiektu. Za budynkiem na jego tylnej ścianie zainstalowano umywalnię polową. Wokół budynku rozstawiano namioty, w których biwakowali mikuszowiccy i bielscy harcerze. W okresie powojennym z budynku do 1949 roku korzystali harcerze a po rozwiązaniu ZHP członkowie tzw. Organizacji Harcerskiej ZMP. Po reaktywowaniu działalności ZHP budynek od 1957 przeszedł na własność Komendy Chorągwi Katowickiej ZHP, a następnie Chorągwi Bielskiej ZHP i działały w nim kolejno; drużyna harcerska, której opiekunem był dh. Franciszek Jeleśniański, Schronisko Harcerskie Hufca Beskidzkiego ZHP, Klub Krótkofalarski z radiostacją harcerską, Biuro Usług Turystycznych ZHP.
Po likwidacji Chorągwi Bielskiej ZHP w 1996 roku budynek sprzedano prywatnym właścicielom.
Komisja Historyczna Hufca Beskidzkiego ZHP
